Hologram

Zawsze sobie obiecuję,  że nie będę pisał o rzeczach na których się nie znam i których nie rozumiem,  ale dzisiaj odstąpię od tej obietnicy a to za sprawą prezentu,  który dostałem od moich dzieci na Dzień Ojca.  Wiedzą szelmy co tata lubi więc trafili z podarunkiem w dziesiątkę,  fundując swojemu "staremu" ni mniej ni więcej tylko... hologram.  Przyznaję,  że zdjęcia trójwymiarowego wykonanego tą techniką jeszcze nie miałem.  Zupełnie niedawno byłem świadkiem tworzenia hologramu,  ale nie bardzo zrozumiałem co i jak,  dlatego posłużę się cytatem cokolwiek on by oznaczał: "Hologram to fotograficzny zapis na nośniku przynajmniej dwufalowego obrazu interferencyjnego,  który w odczycie daje dwa niezależne od siebie obrazy przestrzenne. "  Inaczej mówiąc to pewien rodzaj fotografii trójwymiarowej.  W klasycznej fotografii światło odbite od przedmiotu ogniskowane jest na światłoczułej błonie.  Holografia nie rejestruje obrazu przedmiotu,  lecz fale świetlne od niego odbite,  przy czym zapisana zostaje informacja związana nie tylko z amplitudą,  ale także z fazą fali.  Zarejestrowany na kliszy obraz jest swego rodzaju (uwaga! trudne słowo) interferogramem .  Odtworzone następnie fale są nieodróżnialne od pierwotnych i oko odbiera je tak samo,  jakby to była fala rozproszona przez przedmiot,  z pełnym wrażeniem trójwymiarowości.  W fotografii każdy punkt przedmiotu ma swój odpowiednik na powstałym obrazie,  w holografii każdy punkt przedmiotu odbija światło na cały obraz,  czyli do każdego punktu obrazu dochodzi światło z całego przedmiotu.  Wynika stąd ciekawa własność hologramu;  każdy,  nawet najmniejszy jego kawałek pokazuje cały obraz.  Przykład - zdjęcie teściowej - jak nam sie nie podoba odrywamy jej głowę i wrzucamy do kosza.  Kiedy rozerwiemy hologram na kilka części,  na każdej z nich mamy teściową całą i zdrową... tylko trochę mniej wyraźnie.  Masakra!!!

  

Zwykła luneta skierowana na okna sąsiadujących kamienic.

  

 Przystawiamy oko i co widzimy???...               2000r.